Οκτώβριος 1936
Γράμμα
από το καπλάνι; Το παραμύθι ζωντάνεψε και μπήκε στη ζωή μας. «… Στα βραχάκια,
πίσω από τον θρόνο…». Θα ακολουθήσουμε τις οδηγίες του, γιατί ο Νίκος με τις διηγήσεις
του μας εμαθε να αναρωτιόμαστε τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Ο Νικος δεν είναι εδώ
πια κοντά μας και αυτό με κάνει αλλιώτικο. Ανησυχώ πολύ, γιατί όλα έγιναν
αστραπιαία. Σε μια νύχτα ο Νίκος βρέθηκε μακρυά μας χωρίς να το ξέρουμε. Δεν μας
είπε τίποτα απολύτως, αλλά η σιωπή του τα λέει όλα. Φοβάμαι, ότι οι όμορφες μέρες
πέρασαν και πρέπει να ετοιμαστούμε για τα δύσκολα. Ακόμα και ο πατέρας μου έχασε
τη συντροφιά του με τη φυγή του Νίκου. Είναι σαν να βλέπω το βλέμμα του
καρφωμένο πάλι στο πέλαγος. Όπως και να ‘χει, όμως, πρέπει να αντιμετωπίσουμε
με ψυχραμία τη νέα κατάσταση και να κρατήσουμε επτασφράγιστο μυστικό τις κινήσεις
μας. Τι να του συνέβη άραγε; Ο Νίκος δεν μπορεί να ξέχασε τους φίλους του. Δεν
μπορεί να διέγραψε ξαφνικά ένα κομμάτι από τη ζωή του. Ο Νίκος, ο δικός μας Νίκος
ζωντάνευε το καπλάνι και μαζί με αυτό τη φαντασία και την ψυχή μας…
ΓΦΤ ΣΤ2
